INNE

PINOKIO – SYMBOL WŁOCH

Ojcem Pinokia był Carlo Collodi, rozczarowany weteran armii rewolucyjnej Giuseppe Garibaldiego. Kiedy Collodi wrócił do rodzinnej Toskanii w 1861 roku, okazało się, że rewolucja pozostawiła Włochy w rękach skorumpowanej klasy rządzącej, która oferowała jedynie nieco więcej wolności, niż wcześniej panujący Austriacy. Nowy system krytykował w pismach, które założył: „Uliczna Lampa” oraz „Kontrowersje”, jednak zostały one chłodno przyjęte.

Do pisania Collodi powrócił w dojrzałym wieku. Gdy miał pięćdziesiąt lat skupił się na twórczości dla dzieci. Najpierw przetłumaczył na język włoski utwór Pierre Perraulta: „Contes de la Mere Oye”. Później zajął się pracą nad własnym materiałem. Sukces jego książki o małym Janku sprawił, że autor wydał całą serię opowieści, które zawierały lekcje dla dzieci. Collodi pod pozorem zabawnych opowieści propagował swe poglądy polityczne.

W 1881 roku redaktor nowego pisma skierowanego do dzieci „Giomale di Bambini” zaprosił Collodiego do współpracy. Początkowo jego utwór miał nosić tytuł „Historie marionetki”. Sukces bajki był wielki i szybko powstało kolejnych trzydzieści pięć odcinków. Pierwsze pełne wydanie „Przygód Pinokia” ukazało się w 1883 roku. Książka ta stanowiła zwrot we włoskiej moralizatorskiej literaturze dziecięcej, którą wcześniej praktykował Collodi. Publikacja „Pinokia” wzbudziła obawy ojców Kościoła o to, że będzie namawiać do buntu.

Utwór zyskał sobie wielką popularność. Czytelnikom łatwiej było zaakceptować postać niesfornej marionetki niż rzeczywistego dziecka, które mogłoby przypomnieć im o własnym dzieciństwie. Bajko o Pinokiu wniosła nowy powiew realizmu w dziecięcej literaturze. Zazwyczaj utwory dla najmłodszych rozgrywały się pośród zamków, pięknych księżniczek i książąt. Collodi zaproponował zupełnie inny świat. Umieścił przygody swego bohatera wśród włoskiego pospólstwa i z ironią opisuje poszczególne społeczne typy. W rzeczywistości historia ta stała się odbiciem dzieciństwa autora.

Spotkać  się  z Pinokiem we Włoszech  nie jest trudno. Ostatnio widzieliśmy go w Lucce wśród  drewnianych zabawek. Pinokia można też  jednak kupić   obok pamiątkowych atrakcji turystycznych wielu miast, jego podobizna widnieje na wielu produktach dla dzieci czy też  uśmiecha  się  do przechodniów ze sklepowych witryn. Pinocchio doczekał  się też  własnego szlaku turystycznego w Toskanii gdzie mieści  się  Narodowa Fundacja Carlo Collodi. 

Tak więc Pinokio to niekwestionowany symbol Włoch, głównie Toskanii – “matki” tej drewnianej postaci.

MY GREY MOON  nie jest i nie będzie blogiem zawierającym narzucone i wygodne informacje dla czyjegoś widzi mi się. Jest to miejsce, gdzie w oparciu o współczesną naukę, technikę, badania oraz  wiedzę i moje doświadczenia rodzą się treści  indywidualne, czasami może niekomfortowe czy kontrowersyjne, wzbudzające złość, odrazę a nawet zazdrość.  Dla mnie ważne jest to, czego doświadczyłam i co sprawdziłam, czym mogę się podzielić, aby pomóc lub przynajmniej spróbować .  Inaczej nie będzie.  Zdrowie, uśmiech i zadowolenie ludzi jest dla mnie największą nagrodą.

Dodaj komentarz, opinię, propozycję:

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.